‘Stel je bent verliefd, koop dan een kunstwerk!’ Ellis Kat (Rotterdam, 1993) heeft een ijzersterke reden voor dit advies. ‘Drie jaar later vervliegt je verliefdheid misschien, maar het kunstwerk niet. Dat houdt je ervaring vast. Voor andere bijzondere momenten geldt hetzelfde, vrolijke en verdrietige. Kunstwerken sluipen vol herinneringen. Bovendien brengen ze andere, spannende werelden in je huis. Wat is nou fijner dan zo’n eigenzinnig uitzicht aan je muur? Helemaal in tijden van corona.’ In haar eigen slaapkamer hangt bijvoorbeeld een borduurwerk van Berend Strik dat ze kocht van haar eerste grotemensensalaris; herinnering aan een mijlpaal.
Kat is curator van de allereerste KunstKoop-tentoonstelling: een bonte groep van negentien kunstwerken die vanaf eind november online en in Capital C wordt geëxposeerd, in aansluiting op het Amsterdam Art Gallery Weekend. De werken verschillen radicaal van formaat, techniek en thema, maar hebben één ding gemeen: ze zijn te koop met de KunstKoop. ‘Je hoeft niet ineens het hele bedrag te betalen, maar kunt per maand aflossen, soms al voor twee tientjes’. Soms ook voor wat meer, maar dan nog valt het mee, zegt Kat: ‘Denk aan een topabonnement op de sportschool waar je na tien keer trainen toch nooit naar toe gaat. Kunst is voor de rest van je leven. En de rente op je KunstKoop-lening betaalt het Mondriaan Fonds.’ De prijzen gaan van 625 tot maximaal 3600 euro.
‘Zoals een tatoeage, alleen: het kunstwerk kruipt ónder je huid’
Kat hoopt dat iedereen zich een kind in de snoepwinkel voelt. Net als zij, toen ze op pad was bij diverse galeries met elk hun eigen stijl en smaak die meedoen aan Gallery Weekend én KunstKoop. ‘Sommige werken neem ik het liefst meteen mee naar huis. Eigenlijk álle, want ik ben groot fan, maar het leukste is dat er voor elk wat wils is: van een videotweeluik van Hamza Halloubi tot een vrolijk kartonnen knipsel van Eli Content; van een schilderij met een klein geel katje in een bijtende wereld van Kubilay Mert Ural tot een serene foto van Misha de Ridder, inzoomend op een witte nis in de Oude Kerk. Er is expres geen vaste lijn of thema. Een jonkie hangt naast een kunstenaar van 77. Ik heb overal krenten uit de pap gevist: er komt een intrigerend weefsel van plantenwortels van Diana Scherer, maar ook een magische foto van Melanie Bonajo, de kunstenaar die volgend jaar voor Nederland naar de Biënnale van Venetië gaat.’
De tentoonstelling is naar de KunstKoop-regeling genoemd om gretige kijkers op die voordelige mogelijkheid tot aflossen te attenderen. Kat: ‘Het maakt veel verschil als blijkt dat je in termijnen kunt betalen. Je bent niet meteen platzak, wel ineens verzamelaar. Het is net die prikkel die je over de drempel kan helpen, wat superfijn is, omdat je eigen kunstwerken helemaal bij je gaan horen. Zoals een tatoeage, maar terwijl die op je huid ligt, kruipt het kunstwerk eronder.’
Kijk ook op www.kunstkoop.nl