Voor het schilderij A Bird Who Critiques From Above (2022) liet Florentijn (1993) zich inspireren door een verhaal over een vrouw die in een boomblad kruipt. Ja, dat lees je goed. De scène komt uit het boek Pure Color van de Canadese schrijver Sheila Heti. Wanneer de vader van hoofdpersoon Mira sterft, komt zijn ziel op een magische wijze in haar lichaam terecht. Op een dag bezoekt Mira een boom waar zij en haar vader van hielden en belandt ze, samen met zijn ziel, in een blaadje aan die boom. De volgende veertig pagina’s van het boek zit Mira met haar vader in het boomblad. Van daaruit beziet ze de wereld en denkt ze na over God, liefde en kunst. “Ik vind het een fantastisch gegeven dat je iemand in een blaadje vast kan zetten en de lezer van daaruit het verhaal kan laten beleven”, zegt Florentijn. “Met mijn schilderij wil ik de kijker ook die ervaring te geven: dat je vanuit stilstand een hele wereld beschouwt die voorbijtrekt.”
Florentijn haalt vaak inspiratie uit de natuurlijke wereld. Ze werkt voornamelijk met oliepastels op onbewerkt linnen en laat daarbij regelmatig stukken van het doek open. De vormen vliegen als het ware het schilderij in en uit. Gemiddeld doorloopt een schilderij zo’n tien fases, waarbij herkenbare vormen als bloemen en planten steeds abstracter worden. “Ik probeer net zo lang door te tekenen tot alle realiteit uit het beeld verdwijnt”, zegt ze. Wat overblijft zijn kleurrijke, dynamische composities, bevroren momenten in een groter verhaal.
Tekst: Sarah van Binsbergen