‘Waar zijn we en hoe leven we hier?’ Deze vraag staat centraal in het werk van Honey Jones-Hughes (1993). Jones-Hughes is geïnteresseerd in hoe mensen samenleven onder specifieke lokale en sociale omstandigheden. Haar benadering als kunstenaar heeft veel weg van antropologie; ze verzamelt kennis, verhalen en ervaringen via interviews, video, gesprekken, en workshops. Zo maakte ze een documentaire over haar gemeenschap van buren in de Rotterdamse wijk Charlois, waarbij ze hun verhalen en de geschiedenis van hun huizen vastlegde. In 2019 studeerde ze af aan het Piet Zwart Instituut met De Ruimte voor Jou, een multimedia-installatie over gentrificatie en privatisering in Rotterdam. De laatste jaren zoekt Jones-Hughes naar manieren om haar werk toegankelijker te maken. Ze ziet haar projecten niet (alleen) als kunst om naar te kijken, maar als bronnen van kennis en verhalen die door anderen gebruikt kunnen worden.
BUURTIJS, een samenwerking met Antonio de la Hera, is daar een voorbeeld van. Dit project begon met een zelfopgelegde uitdaging: laten we ijs maken en daarbij alleen gebruik maken van lokaal geproduceerde, biologische ingrediënten. Alleen melk, fruit, noten, en andere ingrediënten die de kunstenaars met een bakfiets direct bij de boer konden ophalen, mochten in het ijs. Uit dit idee groeide een onderzoek naar lokale landbouw rondom Rotterdam. Wat betekent ‘lokaal’ precies? Is melk slecht voor het milieu? Wat maakt landbouw wel of niet ethisch? Bij Prospects verkopen de kunstenaars ijs bij hun bakfiets en kun je – letterlijk – proeven aan dit onderzoek.
Tekst: Sara van Binsbergen