De beelden en installaties van Johan Jensen Kjeldsen (1986) lijken soms visuele cryptogrammen. Doordat hij speelt met dubbele betekenissen, het kopiëren van objecten, het aanpassen van de verhoudingen en met het bewerken van materialen, ogen de dingen net anders dan je verwacht. Dat is ook te zien aan Silver Fox (2020) op Prospects dat bestaat uit een afbeelding van een Citroën Dyane die dienstdoet als een soort kamerscherm, een lichtgevende kast in de vorm van een ijskast, levensgrote afbeeldingen van Charlie Brown uit het stripverhaal Peanuts en een serie uitvergrote pinda’s op de grond. En dan is er nog een wandrek waaraan een serie smetteloze maar verdacht kleine badjassen hangt. Een ruimtelijke collage die uitnodigt tot het leggen van verbanden en het maken van een verhaal. Jensen Kjeldsen stuurt de blik van de kijker door de manier waarop hij de objecten en beelden bewerkt. De badjassen zijn dus klein, de gipsen pinda’s – ongetwijfeld een verwijzing naar Charlie Brown, maar wellicht ook naar de uitdrukking ‘peanuts’ – misschien daarom wel verdacht groot. Jensen Kjeldsen ziet zijn installaties als een soort filmset: “Through my titles I want to give the viewer a sense of direction, without forcing them into a defined idea. I try to set up a space for fictive narratives that move between cultural identification and social fictions, in order to expose particular values or hierarchies, or comment on failure, humor and commodity fetishism.”