In hoeverre zijn we autonoom, en in hoeverre worden we beïnvloed door onze omgeving? Deze vraag is een van de drijvende krachten achter het werk van Mirre Yayla Séur (1991). Ze maakt installaties en sculpturen van materialen als hout, glas, metaal en textiel, waarin ze figuratieve en abstracte beeldtaal mengt en waarbij de spanning tussen verschillende materialen een belangrijke rol speelt. Het thema invloed en de onderlinge relaties tussen lichamen, menselijk en niet-menselijk, individueel of in sociaal-politiek verband, staan daarbij centraal.
Voor de installatie Failure Within the Weave onderzocht Séur de weeftechnieken van de inheemse Kogi-gemeenschap in de Sierra Nevada in Colombia. Het werk draait om het bewerken van de agaveplant, waarvan het touwachtige materiaal sisal wordt gemaakt. Tijdens dit proces wordt het blad van de plant uit elkaar gescheurd om vruchtvlees en vezels van elkaar te scheiden. Vervolgens worden de vezels met de hand gesponnen tot een draad. In de woorden van Séur komen geweld en zorg samen in dit bewerkingsproces: het ruwe scheuren enerzijds, het met zachte druk weer samenbrengen anderzijds.
Diezelfde paradox ziet Séur terug in veranderingen die de hedendaagse Kogi-gemeenschap ondergaat. Zo zorgt toerisme in het gebied enerzijds voor financiële onafhankelijkheid, anderzijds maakt het heilige plekken tot populaire selfiespots. Séur geeft in haar installatie uiting aan de innige verstrengeling van zorg en geweld in processen van transformatie. Ook bevraagt ze wie de macht heeft om die transformatie tot stand te brengen: is dat de gemeenschap zelf, of zijn het invloeden van buitenaf?
Tekst: Sara van Binsbergen