Tijdens een reis door Indonesië ontstond bij fotografe Doris Jongerius (1991) de interesse voor palmolie. Ze zag er de grote impact die de plantages hebben op het landschap en de biodiversiteit. Bij terugkomst begon Jongerius zich er verder in te verdiepen. Ze deed onderzoek via onder andere Google Earth waar de plantages op de satellietbeelden duidelijk zichtbaar zijn, waardoor de omvang ervan pas goed tot haar doordrong. Ze kwam erachter dat het de Nederlanders waren die begonnen met het commercialiseren van palmolie toen Indonesië nog een Nederlandse kolonie was. Ook nu nog speelt Nederland een grote rol: Nederland is na China en India de grootste importeur van palmolie. Direct en indirect leeft zo’n 10% van de Indonesische bevolking van palmolie. Jongerius ontdekte ook dat er een groot contrast is tussen grote bedrijven en de zogenaamde smallholders. Bij de grote bedrijven werd ze op afstand gehouden terwijl de smallholders juist trots waren om hun plantages te laten zien en erover te informeren. De grote bedrijven groeien explosief, terwijl de smallholders kleinschalig te werk gaan op land dat ze vaak eerder gebruikten voor andere gewassen, wat vanzelfsprekend ook implicaties heeft binnen de ecologische structuur. De foto’s die Jongerius over de wereld van de palmolie maakte zijn voornamelijk genomen in Kalimantan en Sumatra, en zoomen in op de alledaagse werkelijkheid. Ze worden nu gebundeld in een publicatie, waarmee de fotografe een bijdrage hoopt te leveren aan de discussie over de palmolie industrie en het belang van een transformatie naar een duurzamere productie van het groene goud. (SH)
Prospects 2018