Gilleam Trapenberg

“This surely must be paradise”, schreef een enthousiaste bezoeker in een hotelreview na een ongetwijfeld zonovergoten vakantie op de Bahama’s. Fotograaf Gilleam Trapenberg (1991) las deze verzuchting in Polly Pattullo’s boek Last Resorts: The Cost of Tourism in the Caribbean en vond daarmee de titel van een nieuwe fotoserie. Voor deze serie portretteerde hij bewoners van het eiland Sint-Maarten en documenteerde hij de dagelijkse omgeving waarin zij leven. Zo geeft hij een beeld van het werkelijke leven dat schuilgaat achter het te simplistische imago van tropische palmstranden en spectaculaire zonsondergangen die in reisgidsen vooral wordt benadrukt. Een leven dat hij goed kent omdat hij er vaak komt en zijn vader op het eiland een eigen bedrijf heeft. Een deel van de serie is te zien bij Prospects en maakte ook deel uit van de recente aankopententoonstelling in het Stedelijk Museum.
Een kritische nuancering van de stereotyperingen die vaak aan het Caribisch gebied verbonden zijn. Dat is wat Trapenberg, opgegroeid in Curaçao, met zijn fotoseries wil bewerkstelligen. “Curaçao is an island of paradoxes, where the image culture of paradise exists alongside themes of corruption, crime, and post-colonialism. In my work, I investigate current visual tropes and stereotypes that have manifested themselves through social culture and Western media. Using Curaçao as a starting point, I examine these themes within the Caribbean.” Een vergelijkbaar idee ligt ook aan de basis van de ongoing portrettenserie van de Caribische zon, New Suns die voor Trapenberg meer betekenis heeft dan louter een exportproduct.