Isabelle Andriessen

Het werk van Isabelle Andriessen (1986) bevindt zich op het grensvlak tussen performance en sculptuur. Ze streeft ernaar de eigenschappen van synthetische materialen op te rekken, om levenloze materie een metabolisme en een zekere “agency” te geven. Door middel van elektriciteit en chemicaliën manipuleert ze materialen als aluminium, epoxy en keramiek, zodat ze continu smelten, zweten, lekken, kristalliseren en reageren op elkaar en op de condities van de tentoonstellingsruimte. Met haar ‘performatieve’ sculpturen vormt ze complexe installaties die worden gedomineerd door actieve materialen met een eigen, autonoom gedrag.

Andriessen, die in 2017 en 2018 als artist in resident werkte aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam, werpt met haar werk nieuw licht op het duistere gedrag van materialen. Ze vraagt zich bijvoorbeeld af wat er gebeurt als synthetische materialen menselijke eigenschappen zouden hebben of een verborgen agenda. Daarbij wordt ze enerzijds geïnspireerd door wetenschappelijke speculaties en science-fiction. Anderzijds maakt ze gebruik van wetenschappelijke feiten en laat ze bewust meerdere materiële processen in verschillende tijdslijnen door elkaar heen lopen om bepaalde effecten te genereren. Zo worden de werken sinistere ‘performers’ die continu actief zijn en die zich gedurende de tentoonstelling – vaak onomkeerbaar – blijven ontwikkelen tot een onvoorspelbare choreografie.

Andriessen: “Ik wil met mijn werk de toeschouwer bewust maken van tijdelijkheid door processen te incorporeren die slechts tijdelijk zichtbaar zijn en voortdurend veranderen.” Daarmee daagt ze kunstinstituten uit op een andere manier na te denken over tentoonstellen, verzamelen en conserveren. Voor de bezoeker vormt haar werk telkens opnieuw een unieke ervaring.