De schilderkunst van Jeanine Vloemans (1995) strekt zich uit tot ver voorbij het platte vlak. Met een simpel ogende vormen en een grove kwaststreek maakt ze installaties waarbij ze een universele beeldtaal nastreeft. Daarbij gaat ze lijnrecht in tegen ouderwetste ideeën over hiërarchieën tussen verschillende technieken of benaderingen. Vloemans schildert net zo graag op de muur als op een stuk gips of hout en ziet haar werk het liefst door de hele ruimte heen echoën. In het verlengde van haar schilderijen maakt de kunstenaars dikwijls ook gebruik van andere materialen zoals keramiek en textiel.
Op Prospects toont Vloemans de installatie Sluier van de Nacht (2022). Dit is een muurschildering van het vallen van de nacht met daarvoor twee kleine schilderijen van twee ruiters. De ruiters trekken de schemer als een sluier over het werk heen en luiden zo als mythologische wezens de nacht in. Door gebruik te maken van caseïneverf, een sneldrogende verfsoort, krijgt het geheel een mat resultaat waarin de toets van de kwast extra goed zichtbaar is.
De liefde voor het schilderen van Vloemans komt voort uit de fascinatie voor de lange traditie ervan. Vooral millennia oude grotschilderingen en verbeeldingen van mythologieën inspireren de kunstenaar mateloos. Ze herkent een zekere magie in hoe we al sinds mensenheugenis met verf en verschillende ondergronden werken. Daarbij is ze niet geïnteresseerd in het technisch perfect schilderen, maar juist in het basale medium zelf en het oprekken van de grenzen ervan.
Tekst: Milo Vermeire