Bloemen, veren, stenen en insecten, Kim Gromoll (1994) heeft er de afgelopen jaren dozen vol mee verzameld. Overal waar ze komt neemt ze iets mee uit de natuur. Natuurlijke fenomenen en processen zoals groeien, bloeien en vergaan zijn een voortdurende inspiratiebron voor haar werk. “Als mensen hebben we een diepe connectie met de natuur”, zegt Gromoll, “maar in ons westerse moderne leven hebben we de natuur aan de zijlijn geplaatst. In mijn werk zoek ik naar nieuwe manieren om mensen in contact te brengen met de natuur.”
In haar serie The Enlightenment of Plant (2022) werpt Gromoll licht op de spirituele betekenis van bloemen. “Bloemen weerspiegelen met hun kwetsbare blaadjes en haast buitenaardse schoonheid de essentie van het leven”, vindt zij. “Mensen dragen die essentie ook in zich. In die zin zijn bloemen een spiegel van ons spirituele zelf, onze ziel.” Bloemen vertegenwoordigen bovendien het laatste stadium in de fysieke levenscyclus van de plant, ook deze cyclus van leven naar dood houdt de mens een spiegel voor.
Om de fragiele schoonheid van bloemen te vangen klemde Gromoll bloembladen tussen diaraampjes. Deze scande ze in, zodat het licht erdoorheen schijnt. Zo’n minimale interventie is kenmerkend voor Gromolls manier van werken. Ze wil natuurlijke schoonheid benadrukken op een manier die trouw blijft aan de organische vormen. Voor Propects maakte Gromoll een selectie uit The Enlightenment of Plant met blauwe en paarse bloemen, kleuren die ze specifiek koos omdat ze in veel spirituele tradities staan voor intuïtie, inspiratie, innerlijke rust en het onderbewuste.
Tekst: Sarah van Binsbergen