Van gestreepte zwembroeken tot de haaien, dolfijnen en bloemetjesmotieven die je vaak op strandlakens ziet: voor Lisette van Hoogenhuyze (1991) is de visuele cultuur die je op het strand aantreft een onuitputtelijke bron van inspiratie. Die interesse heeft niet alleen te maken met haar jeugd in Scheveningen, maar ook met de vele reizen die ze tegenwoordig maakt. “Hoe meer je reist, hoe meer je, naast in het oog springende verschillen, ook juist globale overeenkomsten ziet”, zegt ze hierover. “Die overeenkomsten zie je op het strand al helemaal. Waar je ook naar het strand gaat, overal is de beeldtaal min of meer hetzelfde.” Bovendien dragen mensen op het strand min of meer hetzelfde uniform, alsof ze hun identiteit even afleggen.
De invloed van strandcultuur is terug te zien in Hoogenhuyzes werk. In 2019 studeerde ze af met een serie wandinstallaties, bestaande uit overlappende, kleurrijk beschilderde en bedrukte canvassen en katoenen doeken van verschillende formaten en diktes, als badlakens opgehangen aan stalen beugels. Deze installatie en werken die erop volgden dienden als onderzoek naar universele patronen en motieven.
Queen of the White Elephants (2023) is een voorbeeld van Hoogenhuyzes recente ontwikkeling, waarbij ze de aandacht verlegt van abstracte patronen naar meer figuratieve elementen en waarbij ze naast textiel en schilderkunst ook werkt in keramiek. De vormtaal die Hoogenhuyze hanteert komt voort uit een onderzoek naar archetypische figuren en symbolen uit mythen en verhalen. Net zoals je bepaalde elementen uit de strandcultuur overal tegenkomt, hebben ook verhalen universele elementen die wereldwijd terugkeren.
Tekst: Sarah van Binsbergen