Maaike Knibbe (1988) maakt abstracte, ruimtelijke collages van alledaagse materialen, vormen en voorwerpen die allemaal verschillende associaties oproepen. Aan de basis van haar werk ligt altijd een sfeer die ze wil verbeelden. In die zin zijn haar installaties als een decor of filmset voor een bepaalde wereld.
Voor Knibbe is maken een manier van denken, waarbij elke stap in de opbouw voortkomt uit wat de vorige teweegbracht. Daarbij zoekt ze steeds naar materialen die de beoogde sfeer op verschillende manieren benaderen maar tegelijk ook ruimte overlaten voor de interpretatie en associaties van anderen.
Knibbes installatie op Prospects & Concepts bestaat uit verschillende elementen. Er zijn podia die als setting dienen voor een soort gereedschappen, het lijken primitieve werktuigen waarvan de functie niet direct duidelijk is maar die er ondanks hun kwetsbare uitstraling, uitzien alsof ze kunnen worden gebruikt. Er zijn ook gestapelde gipsen schijven, verbonden met rubbers die doen denken aan een ruggengraat. En er zijn foamdelen waarvan het zachte karakter een soort comfort moet uitstralen, maar ook aan beweging en speelsheid doet denken. Voor Knibbe refereert de gemeenschappelijke deler van al deze objecten aan het fysieke, aan sport, spel en arbeid, maar ook aan bouwen en construeren. Net als kleine hooibergen op het land, dat bijna uitgestorven beeld dat associaties oproept met nostalgie, met sculptuur, met spelen en met de fysieke handeling van het bouwen. Knibbe: “het lijkt een onlogische samenstelling maar door al deze elementen bij elkaar te plaatsen hoop ik met de verschillende associaties en interpretaties een verband op te roepen.”
Tekst: Esther Darley