Click here for English
Brigitte Louter (1996) is geïnteresseerd in hoe de mens voortdurend de wereld probeert te structureren en in kaart te brengen. Met haar installaties, tekeningen en sculpturen creëert ze scenario’s die een geheel eigen logica volgen. Zo brengt ze een persoonlijke ordening aan in de willekeurige details van onze chaotische planeet.
Neem het werk dat Louter op Prospects toont: The model organism and her plastic response (2023). Deze installatie bestaat uit een tekening, een video, een soundtrack en het middelste deel van een bus; de zogeheten ‘vouwbalg’. Centraal in deze installatie staat de ‘Daphnia’, ook wel bekend als watervlo. Dit zijn minuscule kreeftachtigen, die weliswaar veelvoorkomend zijn, maar waar de mens voornamelijk aandacht voor heeft in de vorm van gevriesdroogd visvoer of vanuit de wetenschap. Omdat ze transparant zijn kunnen de interne processen zoals vertering en voortplanting goed geanalyseerd worden, daarnaast zijn watervlooien door hun gevoeligheid een goede indicator van de waterkwaliteit. Ook al merken watervlooien (zover we weten) niet zoveel van hun dienstbaarheid aan de wetenschap, toch knaagt er bij Louter iets aan hoe we ons tot deze dieren verhouden. Ze vraagt zich af tot in hoeverre het voor een mens mogelijk is een watervlo werkelijk te zien en begrijpen buiten deze dienstbare lens.
In de tekst die bij de vouwbalg klinkt, staat een individuele watervlo centraal. Deze wordt geobserveerd terwijl de vlo zich lijkt te schikken naar het verwachtingspatroon van de mens die haar beschrijft. Zo presenteert Louter een grootse installatie waarin het allerkleinste terugkijkt naar ons.
Tekst: Milo Vermeire