Click here for English
De ongrijpbaarheid van het menszijn is voor Irene Brok (1990) een belangrijke inspiratiebron. Het startpunt van haar werk kan een ongemakkelijke ontmoeting zijn, een moeilijk duidbare situatie of een bizarre droom die daaruit voortkomt. In haar werk vertaalt ze desoriënterende momenten naar kleurrijke doeken en installaties, waarbij ze speelt met de betekenis die verschillende vormen kunnen hebben.
Soms doet Brok dat met een inventief spel van licht en schaduw door van haar doeken letterlijk blauwdrukken te maken, als een residu van lang vervlogen vormen en situaties. Voor de installatie op Prospects, Rapid Eye Movement #2 (2023), werkt ze met geschilderde doeken in zowel twee- als driedimensionale frames zodat de bezoeker zich in en rondom de installatie kan begeven, alsof je het droomlandschap daadwerkelijk betreedt. Via doorkijkjes in de installatie en het semi-transparante doek waarop ze schildert, creëert ze meerdere perspectieven waarbij verschillende verflagen aan beide kanten van het doek elk een ander effect oproepen. Hierdoor ontstaat een dynamisch proces waarin vormen elkaar blijvend beïnvloeden. Het resultaat is een stelsel van gedempte kleuren en vlakken, richtingen en abstracte vormen waaruit de figuratieve verhaallijn – net als bij een droom na het ontwaken – langzaam maar zeker is weggesijpeld.
Tekst: Esther Darley