“We are not just human, we are many things”, stelt Lorena Solís Bravo (1991). De kunstenaar onderzoekt in diens werk wat het betekent om mens te zijn en hoe we onlosmakelijk verbonden zijn met de wereld om ons heen. Daarbij gaat ze uit van het symbiotische idee dat evolutie gestuwd wordt door samenwerking in plaats van door strijd. In plaats van dat micro-organismen elkaar miljoenen jaren geleden opaten, begonnen ze juist verbindingen te vormen waardoor nieuwe vormen van leven mogelijk werden.
Solís Bravo bouwt met diens werk voort op dit harmonieuze idee door vragen te stellen over wat ons tot mens maakt en wat onze identiteit bepaalt. Daarbij is een terugkerend thema het idee van ‘de ander’. Wie je bent wordt namelijk bepaald door hoe je je verhoudt tot de mensen om je heen, maar ook door al het niet-menselijke om ons heen, zoals bacteriën, en alles wat afwijkt van de ‘norm’. Daarbij doelt Solís Bravo specifiek op onderwerpen gerelateerd aan queerness en erotiek.
Voor het werk dat Solïs Bravo op Prospects toont, vertrok die naar Brazilë. Daar ontwikkelde ze workshops en een choreografie voor vijf performers in samenwerking met choreograaf Fernanda Libman en muziekproducer upsammy. Het resultaat hiervan heeft de kunstenaar verwekt tot een serie video’s waarin het lichaam als een landschap gepresenteerd wordt. Solís Bravo noemt het een landschap omdat die stelt dat er niet zoiets bestaat als alleen het individu. We zijn allemaal verzamelingen van micro-organismen die min of meer toevallig in het landschap van ons lichaam leven.
Tekst: Milo Vermeire