Click here for English
Hoe schokkend iets ook is, de afstand tot wereldnieuws kan groot zijn. Yang-ha (1994) heeft vrienden en kennissen over de hele wereld, waarvan sommige zich helaas dichtbij brandhaarden of andere tragedies bevinden. Yang-ha maakt het conflict en geweld waar ze van vrienden over hoort tot het onderwerp van haar schilderijen. Uit de titel van haar schilderij, Well, It’s a Scene Made to Cry, So I Will (2023), blijkt de betrokkenheid. Yang-Ha: “Wanneer vrienden treurig nieuws delen, heb ik geen keuze – en moet ik huilen.”
Op de schilderijen uit deze reeks zijn explosies te zien, die in niets lijken op de nieuwsfoto’s die we kennen. Met zachte kleuren en ronde contouren lijken de ontploffingen lieflijk of zelfs schattig. “Als vrouwelijke kunstenaar gebruik ik een beeldtaal die doorgaans als zacht en vrouwelijk wordt gezien, terwijl de echte explosies verwoestend zijn.”
Yang-ha verliest die werkelijkheid niet uit het oog. Ze vertelt dat ze een decennium geleden regelmatig aan protesten deelnam. Hoe belangrijk het doel ook was om de straat op te gaan, het kostte haar te veel energie om er mee door te gaan. Ze pakte het penseel op en merkte al snel dat ze daarmee ook veel kon vertellen over de conflicten in Korea, waar ze opgroeide. “Schilderijen uit deze reeks gaan over dramatische gebeurtenissen waar ik via vrienden over heb gehoord, maar kijkers zullen er vast ook conflicten in herkennen waar zij zich bij betrokken voelen.”
Tekst: Jorne Vriens