Click here for English
Voordat ze kunstenaar werd, werkte Maya Berkhof (1989) als coupeuse in de textielindustrie. In de sculpturen die ze het afgelopen jaar maakte, zie je die invloed duidelijk terug. Alsof het soepel textiel betreft, vlecht en weeft Berkhof met restpartijen pvc-zeildoek. Priegelige handelingen zoals het maken of repareren van een weefsel vergroot ze zo uit tot ruimtelijke structuren. Deze sculpturen lijken zich vaak als kledingstukken te gedragen: ze zitten ergens aan vast of omheen. Denk aan een geweven sculptuur die als een omslagdoek om de hoek van een gebouw heen vouwt of een reusachtig ‘rijgsel’ dat om een hek hangt.
Voor de nieuwe wandsculpturen op Prospects liet Berkhof zich inspireren door de stoplap: een oefenlapje voor wie leert om met garen gaten in textiel te repareren. Vaak zijn deze reparaties gemaakt met contrasterende kleuren garen, zodat fouten goed zichtbaar zijn. Berkhof raakte geïnteresseerd in dit fenomeen naar aanleiding van een artikel dat ze las over Amsterdamse weeshuizen, waar tienermeisjes van de 17e tot de 20e eeuw hun vaardigheden in stoppen en repareren perfectioneerden. De visuele kracht van deze kleurrijke reparaties trok haar aan, net als het feit dat ze voor de weesmeisjes cruciaal waren in het veiligstellen van hun toekomst.
Met de verwijzing naar de stoplap, zijn de sculpturen bij Prospects ook te zien als een abstracte uitwerking van het begrip reparatie. Net zoals veel van haar eerdere sculpturen belichamen deze kunstwerken tegenstellingen als oud en nieuw, gebroken en hersteld, weggegooid en behouden, zelfstandig en afhankelijk.
Tekst: Sarah van Binsbergen