Click here for English
Een typische Hollandse lucht, blauw met wollige witte wolken. Twee mensen in een appartement met een groot Chinees borduurwerk boven de bank. Nachtelijke stadsgezichten met torenhoge flatgebouwen. De video-installatie die Yiyi Chen (1989) op Prospects toont, verweeft beelden die op het eerste gezicht weinig met elkaar te maken hebben. Samen vertellen ze een verhaal over transitie, stedelijke verandering en migratie.
Chen groeide op in de Chinese stad Changsha in de jaren 90, een tijd waarin China zich opende naar de rest van de wereld. Ze zag haar stad in deze periode dramatisch veranderen. Het oude centrum werd vervangen door wolkenkrabbers en winkelcentra, een proces waarbij veel oorspronkelijke inwoners ontheemd werden. Ook haar grootouders moesten gedwongen verhuizen. De veranderingen zetten nog altijd door. Iedere keer wanneer Chen, die in 2015 naar Nederland verhuisde, terugkeert, herkent ze haar stad bijna niet terug.
In de video spiegelt Chen dit urbanisatieproces en de gedwongen verplaatsing van haar grootouders aan haar eigen zelfgekozen verplaatsing van China naar Nederland. Op associatieve wijze wisselt ze beelden van de Nederlandse lucht, die soms zwaar op haar drukt, af met beelden van het appartement van haar grootouders en de huidige stedelijke omgeving van Changsha. De video verbeeldt het verlangen om afstanden in ruimte en tijd te overbruggen. Afstand en nabijheid spelen vaker een rol in de video’s en schilderijen van Chen. Door het te verbeelden brengt ze de mensen en dingen die ze mist dichterbij, tegelijkertijd onderstreept ze juist de verwijdering.
Tekst: Sarah van Binsbergen