Click here for English
Hoe verbind je je met het verleden en je familiegeschiedenis, als daar gaten en stiltes in zitten? Dit is een van de leidende vragen in de kunstpraktijk van Travis Geertruida (1993). Als lid van de Afrikaanse diaspora, geboren op Curaçao, ziet hij zijn (familie)geschiedenis als gefragmenteerd. In zijn multidisciplinaire werk reconstrueert hij zijn verhaal. Hij geeft daarbij gestalte aan nieuwe mythen, rituelen en monumenten.
De tekening op zijn tegeltableau The King’s Perspective (2025) verbeeldt een stuk persoonlijke folklore. De afbeelding verwijst naar de perspectiefwisseling die Geertruida ervaarde nadat hij vanuit Curaçao naar Nederland verhuisde. Terwijl op Curaçao sterk het gevoel overheerst bij Nederland te horen, merkte Geertruida dat Nederland zich amper verbonden voelt met het eiland. De waterval in de tekening staat voor de oceaan waar Curaçao zich in bevindt, het kleine landje onder die waterval is Nederland.
Ook cactusvormen, zoals de sculptuur Kurason Skondí (Verborgen Hart) (2025), maken deel uit van Geertruida’s mythologie. Voor hem symboliseren deze planten het paradijs. Ze brengen vocht en leven in de dorre woestijn: een oase. Wel een stekelige, je komt er moeilijk bij. Dat laatste geldt ook voor het water dat door de sculptuur stroomt. Je kunt het horen, maar niet zien.
Geertruida werkt in groot formaat en met zware materialen, zijn kunstwerken ogen imposant. Het tegeltableau maakte hij uit de grondsoort leem. Voor Geertruida symboliseert dit materiaal de verbinding met het verleden en met de doden. De grond draagt immers allerlei sporen van voorbije tijden en levens in zich.
Tekst: Sarah van Binsbergen