Click here for English
Kunstenaars tonen werk en bezoekers consumeren. Dat zijn nog vaak de ongeschreven regels van een tentoonstelling. Op Prospects wil Isa van Lier (1996) dit idee doorbreken en nodigt ze bezoekers uit plaats te nemen rond een blok natte klei om samen te werken. Met deze collectieve aanpak rekt ze niet alleen haar eigen individuele praktijk op, maar maakt ze de toeschouwer ook deel van de vreugde van haar werkproces. Van Lier: “Ik wil een plek creëren waarin je kan vertrouwen op je handen in plaats van op je hoofd. Maar ik ben ook nieuwsgierig naar wat er gebeurt wanneer bezoekers geen geld investeren maar aandacht; hoe je hun energie kan omzetten naar een beeld.” Het maken is daarbij voor haar belangrijker dan het eindproduct.
Van Lier is bekend van haar vrolijke, keramische sculpturen die ogen als wezentjes in talloze zachte kleuren en grappige gedaantes. Daarvoor laat ze zich inspireren door haar tijd in Japan, waar ze kennismaakte met het zenboeddhisme en het animistische shintoïsme dat ervanuit gaat dat alles is bezield. Het idee dat objecten en natuurlijke fenomenen worden bewoond door goden of geesten en allemaal een eigen energie bevatten. In 2021 presenteerde Van Lier op Art Rotterdam een grabbelton waaruit je voor 10 euro een uniek werkje kon grabbelen. Het leverde een bijzonder contact op tussen kunstenaar en bezoeker. Come Clay With Me (2024) is een verder onderzoek in het openbreken van het contact tussen kunstenaar en bezoeker, om tot iets te komen dat beide partijen overstijgt.
Tekst: Esther Darley