Click here for English
Met zijn kunst maakt Múz Spaans (1996) het verloop van de tijd tastbaar. Hij onderzoekt de manier waarop de evolutie in het menselijk lichaam huist en ons verbindt met de materiële wereld. Daarbij vertrekt hij vanuit het idee dat de verschijningsvorm van alles in feite al besloten ligt in het ontstaan van de aarde. In zijn werk pelt hij de evolutionaire lagen als het ware af of bouwt hij ze juist op, om de sporen van de tijd naar de oppervlakte te brengen.
De installatie op Prospects bestaat uit twee sculpturen waarin verschillende organismen samenkomen. In de sculptuur Edua (2024) zijn met een beitel zeer verfijnde patronen in serpentijn uitgehouwen. De organische ronde vormen doen denken aan zaden of eieren: een embryonaal stadium. De tweede sculptuur, Inex (2025), is uit jute en leem gemaakt en verkeert in een volgende groeifase: vanuit een schelpachtige vorm strekken planten en bladeren zich uit in de ruimte. Hun houding is beschermend ten opzichte van de omgeving, alsof ze de kwetsbare embryo’s willen behoeden voor gevaar van buitenaf.
Spaans experimenteert veelvuldig met natuurlijke materialen en traditionele technieken. Zo is Inex gemaakt door middel van ‘coiling’: een eeuwenoude wikkeltechniek die in verschillende culturen voorkomt. Hierbij wordt touw spiraalsgewijs gerold en geknoopt tot allerlei vormen. Coiling en beitelen zijn beide zeer arbeidsintensief. Daarmee raakt Spaans behalve aan de allesomvattende evolutie ook aan een kortstondiger tijdsbegrip: oog in oog met zijn werk is het langzame ontstaansproces van deze handgemaakte sculpturen voelbaar.
Tekst: Esmee Postma