Click here for English
Wie wordt herinnerd? Wie mag zijn plek zijn thuisland noemen en wiens nalatenschap wordt beschermd? Het zijn slechts enkele van de vragen die Mayis Rukel (1992), kunstenaar, filmmaker, schrijver en performer via zijn werk aan de orde stelt. Voordat Rukel studeerde aan de kunstacademie, studeerde hij Engelse literatuur. Zijn werk bestaat uit hybride verhalen waarin hij documentaire en fictie met elkaar verweeft. Ze zijn gebaseerd op uiteenlopende sociale thema’s waaronder rechtvaardigheid, Zwart queer feminisme, speculatieve fictie, ‘radiale pedagogiek’ en gedekoloniseerde archiveringmethoden.
Voor zijn feature film Movement Song (2025), verbond hij het fictieve personage Noa met het tragische lot van het huis van de schrijver James Baldwin in Zuid-Frankrijk. Daarvoor werkte Rukel nauw samen met Baldwin-geleerde Magdalena Zaborowska en Jill Hutchinson, bewaarder van Baldwins tastbare nalatenschap. In de film reist Noa, kunstenaar en onderzoeker, getergd door liefdesverdriet, in navolging van James Baldwin naar het dorp Saint Paul-de-Vence. Baldwin zocht daar troost van 1971 tot aan zijn dood in 1987, en wilde dat zijn huis een toevluchtsoord zou worden voor schrijvers. Projectontwikkelaars hebben het echter verwoest en het landgoed veranderd in een gated community met luxe villa’s waardoor de sporen van zijn ballingschap zijn uitgewist. In de film ontmoet het fictieve personage Noa de bestaande Jill, die echte herinneringen deelt via een archief. Ze komen op een diep menselijk en zorgzaam niveau met elkaar in contact waardoor waarheid, fictie en herinnering door elkaar lopen én worden overstegen.
Tekst: Esther Darley