Click here for English
Wat behelst toegankelijkheid eigenlijk? Is het een lijst van specifieke hulpmiddelen? Of is het de realisatie dat de ene persoon buitengesloten kan worden door een taalbarrière en de ander door een hoge toegangsprijs? Of gaat het om het inzicht dat toegankelijkheid een voortdurend en gezamenlijk proces is waar iedereen bij is gemoeid?
Raffia Li (1989) onderzoekt het creëren van toegankelijkheid als een artistiek, verbindend en constructief proces. Hen merkt op dat mensen zonder beperking vaak stellen dat het onmogelijk is om aan elke toegankelijkheidsbehoefte te voldoen, terwijl mensen met een beperking ondertussen zelf de ruimte pakken – vermoeid, maar ook vierend en vol verzet.
Li’s artistieke praktijk wordt gevoed door hun geleefde ervaringen als een neuroqueer persoon van kleur en iemand die vaak samenwerkt met vrienden met verschillende beperkingen. Hun praktijk wordt ook gevormd door poëzie en Theatre of the Oppresed, een artistieke methode die theater inzet voor sociale en politieke verandering. Samen met hun vrienden vraagt Li zich af: “Welke vragen moeten we samen stellen om de ontoegankelijkheid van het hier en nu te erkennen, te navigeren en te transformeren?”
Op Prospects presenteert Li een performance in de vorm van één-op-één gesprekken met het publiek. Hiermee wil de kunstenaar onderzoeken hoe “onze lichamen arriveren, onze talen zich ontvouwen en onze aannames vorm krijgen binnen de gedeelde ruimte”. Er kan ook online meegedaan worden.
Tekst: Milo Vermeire