Eidetische dromen – enkele aantekeningen bij momenten van (on)zichtbaarheid

In Eidetische dromen schrijft Philip Peters over (on)zichtbaarheid in de beeldende kunst. Hij neemt de lezer mee op een persoonlijke tocht langs een stroom van kunstwerken waarbij het beeld op verschillende manieren verdwenen is. Deze filosofische beschouwing legt verbanden en signaleert echo’s uit de geschiedenis, steeds vanuit de overtuiging dat de vrijheid van kunst gerespecteerd moet worden en niet te vangen is. Zijn overpeinzingen lardeert Peters met associaties, anekdotes, herinneringen, inzichten en een aanstekelijke liefde voor de kunst.